“Ogentroost” is de door Harold Schellinx met luide stem en licht zuid-Nederlands accent integraal gesproken, vertelde, gezongen en gespeelde versie van “Edelman, bedelman, dokter, pastoor”, zijn essay over blindheid, blind zijn, blind worden, horen & zien.

“Stijve Ogentroost geeft je mooie, heldere en jonge ogen! Wallen en rode ogen verdwijnen als sneeuw voor de zon! Je lantaarntjes kunnen weer gaan schijnen!”